Przejdź do głównej zawartości

Muzeum Przyrody w Olsztynie – kiedy nauka spotyka się z doświadczeniem

 Jednym z piękniejszych aspektów studiowania pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej jest to, że teoria bardzo często spotyka się z praktyką. Tak było również ostatnio – dzięki naszej Pani doktor, która nie tylko przekazuje nam wiedzę z zakresu edukacji przyrodniczej, ale także dba o to, byśmy mogli tej przyrody doświadczać osobiście. To właśnie z Jej inicjatywy odwiedziliśmy Muzeum Przyrody w Olsztynie – miejsce, które zdecydowanie zasługuje na więcej uwagi.


Samo muzeum mieści się w pięknym, zabytkowym pałacyku przy ul. Metalowej 8. Już sam budynek ma w sobie coś wyjątkowego – klimat, który zachęca do odkrywania tajemnic natury. Wewnątrz czekała na nas ogromna ilość eksponatów – ptaki, ssaki, owady, ryby – wszystko to, co tworzy ekosystem Warmii i Mazur. Największe wrażenie zrobiły na mnie realistyczne dioramy przedstawiające zwierzęta w ich naturalnym środowisku – dzięki temu nie tylko widzimy danego ptaka czy ssaka, ale też możemy wyobrazić sobie, jak wygląda jego życie na łonie natury.


Ta wizyta nie była tylko ciekawostką – była przede wszystkim inspiracją. Jako przyszła nauczycielka przedszkola dostrzegłam, jak ogromny potencjał mają takie miejsca w edukacji dzieci. Muzea przyrodnicze mogą być przestrzenią do prowadzenia zajęć terenowych, obserwacji, zabaw tematycznych czy kreatywnych projektów. Dzieci uczą się poprzez doświadczanie, a kontakt z realnymi eksponatami, zapachami, dźwiękami – tym, czego nie da się przekazać z podręcznika – zapada w pamięć o wiele głębiej.


Taka wizyta może stać się początkiem większego projektu: można zachęcić dzieci do prowadzenia dzienniczków przyrodniczych, tworzenia albumów z rysunkami zwierząt, opowiadania historii o mieszkańcach lasu czy nawet odgrywania scenek dramowych. Muzeum nie musi być tylko „wycieczką” – może być impulsem do dalszych działań, które rozwijają wiedzę, empatię i wrażliwość na naturę.


Dzięki naszej Pani doktor jeszcze bardziej zrozumiałam, jak ważne jest łączenie wiedzy akademickiej z doświadczeniem. Wychodzenie poza mury uczelni to nie tylko przygoda – to także najlepszy sposób, by nauczyć się, jak w przyszłości inspirować dzieci do odkrywania świata.

Do następnego!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Nadchodzi wiosna – jak świętować ją z dziećmi?

Za dwa tygodnie powitamy wiosnę! 21 marca to dzień, na który wiele osób czeka z utęsknieniem – dni stają się dłuższe, przyroda budzi się do życia, a my z radością żegnamy zimę. Okazuje się, że to świetna okazja, by nie tylko uczyć dzieci o zmianach w przyrodzie, ale także wprowadzać wartościowe tradycje i ważne społeczne tematy. Kolorowe skarpety – Dzień Osób z Zespołem Downa 21 marca to nie tylko pierwszy dzień wiosny, ale również Światowy Dzień Osób z Zespołem Downa. Tego dnia zakłada się dwie różne, kolorowe skarpety na znak solidarności z osobami z tą wadą genetyczną. Na wykładzie zastanawialiśmy się, jak w przystępny sposób wytłumaczyć dzieciom, na czym polega Zespół Downa i dlaczego warto wspierać osoby nim dotknięte. Najważniejsze to podkreślenie, że każdy człowiek jest wyjątkowy i zasługuje na szacunek oraz akceptację. Można pokazać dzieciom ilustracje lub krótkie bajki na ten temat, a także porozmawiać o różnorodności i przyjaźni. Prosty gest, jak założenie kolorowych skarpet,...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Moja przygoda z pedagogiką

  Cześć! Nazywam się Amelia i jestem studentką drugiego roku pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Ten blog powstał jako część zaliczenia z przedmiotu Edukacja społeczno-przyrodnicza – ma być moim dziennikiem refleksji, w którym będę dzielić się przemyśleniami na temat zajęć, nowych doświadczeń i własnych obserwacji związanych z edukacją najmłodszych. Choć prowadzę go w ramach studiów, mam nadzieję, że stanie się on także miejscem, gdzie będę mogła wyrażać swoje pasje i spojrzenie na świat edukacji. W końcu dzieciństwo to najważniejszy czas w życiu człowieka – to wtedy kształtują się nasze wartości, ciekawość świata i sposób, w jaki postrzegamy rzeczywistość. Czuję ogromną odpowiedzialność jako przyszła nauczycielka, bo wiem, jak duży wpływ będę miała na moich przyszłych podopiecznych. Skąd moja miłość do pracy z dziećmi? Moja pasja do pracy z najmłodszymi nie wzięła się znikąd. Od kiedy pamiętam, to właśnie ja zajmowałam s...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

“Żeby wychować dziecko, potrzeba całej wioski.”

  To przysłowie, które usłyszałam na wtorkowym wykładzie, skłoniło mnie do głębszej refleksji. Choć odnosi się przede wszystkim do wychowania, można je również odnieść do edukacji. Wiedza nie jest przekazywana wyłącznie przez nauczycieli – uczymy się od siebie nawzajem w różnych sytuacjach życiowych. Nauka to proces, który zachodzi w całej społeczności, nie tylko w szkolnej ławce. Dzieci zdobywają wiedzę nie tylko w szkole, ale także w domu, wśród rówieśników, rodziny czy przypadkowo napotkanych osób. Każde doświadczenie, rozmowa czy obserwacja mogą stać się okazją do nauki. Dlatego tak ważne jest, by otaczać się ludźmi, którzy inspirują i rozwijają, a także tworzyć środowiska sprzyjające zdobywaniu nowych umiejętności. Coraz częściej mówi się o społecznościach uczących się, czyli grupach, w których ludzie dzielą się wiedzą i wspierają nawzajem w rozwoju. Zastanawiałam się, dlaczego nauka w grupie jest bardziej efektywna niż samodzielne zdobywanie wiedzy. Czemu łatwiej zapamięt...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej